„... nie ma jednej grawitacji tak jak nie ma jednego wiatru. Balonistce nie rozwiewa włosów ten wiatr, który ją niesie, ale robi to wiatr który ją znosi w bok." - zakomentował Rekinek w poprzedniej notce. - Wydaje mi się, że to nie całkiem tak. - Owszem, w stanie nieustalonym, czyli gdy balon zmienia wiatr, w którym po zmianie znów spocznie, boczny wiatr może balonistce rozwiewać włosy - ale nie w stanie ustalonym, gdy balon jest znów w jednym wietrze, już w wypadkowym. - Wiele razy pisałem, że bezwładność pojawia się podczas zmiany eteru, czyli gdy obiekt zmienia swą szybkość (bo np. włączył silnik - przestał być bezwładnym), zanim inne elementy próżni („eterony"), o innych szybkościach V+c stają się jego fotonami c (V to szybkość obiektu), czyli stworzą jego nowy eter własny, który znów go bezwładnie uniesie, jak nadprzewodnictwo.
Pisałem o tym, nawet tylko w Internecie już kilka lat, czyli już nie łatwo znaleźć to na żądanie. Tak samo jak w tym blogowisku znaleźć pojawiające się nowe komentarze do wcześniejszych notek.
Każdy wiatr jest wypadkową wielu wiatrów. W każdym wietrze uczestniczy cały Kosmos.
- Tak rozumiem zasadę Macha.
____________________________________
dryf [hol.], znos, hydrol.:
- poziomy ruch wielkich mas wody (prąd dryfowy) wywołany przez stały wiatr (np. pasat);
- znoszenie obiektów pływających (np. lodów, statków) przez prądy mor., fale lub wiatry; prędkość i kierunek d. zależą od prędkości i kierunku wiatru lub prądu morskiego.
Encyklopedia powszechna PWN.
